boeken. gelezen. goedgekeurd.
Welkom bij Bibliomania, de online specialist in tweedehands boeken
FR  •  NL
Winkelmand
0
Aux trams, citoyens! / Allemaal de tram op, burgers! Florilège / Jubileum
Paperback / 100 bladzijden / niet gedateerd
taal (talen) : frans, nederlands
uitgever : HK Editions
afmetingen : 297 (h) x 210 (b) x 6 (dk) mm
gewicht : 485 gram
Dit boek is
momenteel niet
beschikbaar bij
Bibliomania
Chers Amis,

Si au royaume des transports quelqu'un a pu s'estimer ,,sur-“prlviléglé, ce fut bien moi. Imaginez: être né à Liège et habiter au 8ème étage d'un building dominant le panorama mosan. L'air frais matinal ? Vous le humez avec délice tous les matins de votre balcon.

Et qu'embrassez-vous d'un regard? A vos pieds, le tram vert „Liège -Seraing", le garage des Autobus bleus liégeois „Aywaille - Remouchamps" jouxtant le terminus de la douane ferroviaire de la SNCB. L'œil se déplace quelque peu et vous découvrez le passage à niveau de ce terminal que croisent la ligne de tram urbaine n° 4 et celle du trolleybus n° 25 et encore, le garage des autobus verts de la ligne de Visé. Ce n'est pas tout car en vous tournant de l'autre côté, c'est la Meuse paisible qui vous offre ses chalands et ses bateaux-mouches voguant vers Visé ou en revenant, ses manifestations et ses fêtes aquatiques. Enfin, enserré entre le lit du fleuve et le quai emprunté par le tram vert précité, s'incruste l'héliport de la SABENA d'où s'envolent les services passagers et postaux à destination des capitales des pays limitrophes. Un véritable paradis des transports ! D'autant plus que ce lieu magique s'auréole du doux nom rêveur de „Petit Paradis" !

Hélas, déplorons-le immédiatement: le plan panoramique montrant en pleine action ces divers trésors juxtaposés n'existera jamais. J'étais bien trop jeune à l'époque pour y songer... et ne possédais point de caméra.

Bref, rien en ces années 50-60 ne me faisait défaut, hormis... les tramways vicinaux! Une autre fascination, celle-là. Et menée au plus haut degré! Cependant, disparus dès 1961, je ne pus ni en profiter à l'aise, ni même les photographier.

Nostalgique pendant trois ans, le hasard me guida un jour à Charleroi où, médusé, je découvris en réalité, la légende d'un rêve qui s'évanouissait peu à peu au fil des ans. Dès lors, une décision s'imposa instantanément: photographier au format 4x4, les dernières lignes ferrées du réseau vicinal belge et ceci dès 1965, année encore relativement faste.

Mais, scolarité et budget réduit (tout le monde a dû passer par-là) m'imposèrent des choix rigoureux, ne m'accordant pour priorité que les lignes menacées aux quatre coins de nos provinces. Lignes sur lesquelles je ne pus „officier" que l'espace d'une seule et unique journée, quelles que fussent les conditions météorologiques ou autres.

La première tempête des suppressions calmée, j'enrichis, dans les années 80, ma couverture géographique du réseau subsistant de petits films Super 8 muets, destinés à fixer un souvenir (é)mouvant très élémentaire de ce qui subira bientôt l'assaut d'un deuxième ouragan bien plus meurtrier encore. Tout disparut sans crier gare. Et sans que je puisse y revenir. Néanmoins, une provision honorable de diapositives se trouvait alors engrangée !

Voilà qui me permet aujourd'hui, chers Amis du rail, de vous offrir non seulement le souvenir de ces 30 dernières années vicinales belges mais aussi celui du patrimoine qui les abrita, tant au coeur de son histoire qu'au sein de ses diverses spécificités.

„En rail" donc... et passionnément: „A vos trams citoyens !"


Beste tramvrienden,

Als iemand zich in het rijk van het vervoer zich wel zeer bevoorrecht mocht voelen, dan ben ik het wel. Beeldt u zich even in: geboren in Luik, woont u op de achtste verdieping van een gebouw waar het panorama van de Maasvallei aan uw voeten ligt. De frisse ochtendlucht? Vanop je balkon snuifje die zo op. En wat kan u daar in één oogopslag allemaal overzien ? Behalve het voorbijrijden van de "tram vert" Liège-Seraing vlak onder het balkon, ziet men tevens, naast elkaar gelegen, de garage van "Les Autobus Bleus Aywaille-Bemouchamps" en de douane-spoortermlnal van de NMBS; de spoorwegovergang van dit ingewikkelde complex wordt gekruist door stadstramlijn 4 en trolleybuslijn 25. Bovendien is er nog een tweede garage van de "Autobus Verts" die de lijn naar Visé verzekeren. Dan is er ook nog de vredige loop van de Maas zelf waarop toeristenboten en rivieraken richting Visé voorbijschuiven en waar regelmatig ook allerlei feestelijkheden plaatsvinden. Tenslotte bemerken we, ingesloten tussen de rivierbedding en de kaai waar diezelfde "tram vert" passeert, de luchthaven van de SABENA-helikopters vanwaar de hele dag door passagiersvluchten en postdiensten vertrekken naar verschillende hoofdsteden van de ons omringende landen ...Het is een waar vervoerparadijs, ook al omdat deze magische plek bedacht werd met een naam die zo al doet wegdromen: Petit Paradis! Helaas, en dit betreuren we wellicht allemaal : een foto van dit panorama met al zijn schatten naast elkaar in volle actie bestaat niet, ook al had dit best mogelijk geweest, en kan nu jammer genoeg niet meer gemaakt worden...

Ik was toen te jong om eraan te denken en had ook helemaal geen fototoestel. In die járen '50 en ‘60 ontbrak het me dus niet aan interessante zaken, behalve dan de trams van de Buurtspoorwegen. Deze begonnen mij meer en meer te fascineren, maar waren reeds in 1961 uit het Luikse landschap verdwenen; ik heb dus niet in alle rust van hen kunnen genieten, laat staan ze te fotograferen. Na drie járen van nostalgie leidde een toe val mij naar Charleroi waar ik, zeer verrast, werd ondergedompeld in de overgeplaatste legende van een droom die door de járen heen beetje bij beetje vervaagde. Onmiddellijk drong zich een koortsachtige beslissing op: het vastleggen op dia's met het formaat 4x4 van alle overgebleven tramlijnen van het Belgische buurtspoorweg net, en dit vanaf 1965, een nog redelijk interessant tijdstip. Maar ik was nog student en het beperkte budget waarover ik beschikte (iedereen heeft wel zo 'n periode moeten doormaken...) zorgde ervoor dat ik nauwkeurige keuzes diende te maken en me dus vooral diende te beperken tot de bedreigde tramlijnen in de vier hoeken van het land. Een aantal van deze lijnen kon ik zelfs maar één enkele dag meemaken, ongeacht de weers- of andere omstandigheden.

Toen de eerste storm van lijnopheffingen wat bedaard was, kon ik mijn diaverza-meling in de járen '80 aanvullen met Super-8 mm filmpjes van wat er nog overbleef. Hiermee zorgde ik, elementair weliswaar, voor een bewegende en ontroerende herinnering aan hetgeen, even later, de schok van een tweede orkaan zou moeten ondergaan, dodelijk deze keer. Alles moest eraan geloven, zonder dat ik er ooit nog eens kon terugkomen. Gelukkig had ik toen reeds een mooie oogst aan dia's binnengehaald ...I Hierdoor kan ik jullie, beste tramliefhebbers, niet alleen een mooie herinnering aanbieden van die laatste 30 járen van de Belgische Buurtspoorwegen, maar tevens een beeld geven van de tijd en de omgeving waarin onze geliefde trams vertoefden. En nu, op de sporen, beste vrienden, vol hartstocht... "Allemaal de tram op, burgers I"
andere publicaties door Jean Berger
gelijkaardige artikelen zoeken per categorie
gelijkaardige artikelen zoeken per onderwerp: