Juli 1960: Congo wordt onafhankelijk. Er komt een abrupt en overhaast einde aan 75 jaar Ie temps des Beiges. De meeste blanken vluchten in paniek het land uit. De zwarte Belgen, de Congolezen, blijven achter. Hoe willen zij hun land opbouwen? Kunnen zij het koloniale verleden verwerken en achter zich laten? Hoe verandert Congo van een van de welvarendste staten in een van de armste ter wereld?

Pas nu, een halve eeuw later, vertellen tientallen Congolese mannen en vrouwen hun verhaal. Gewone burgers, maar ook toonaangevende figuren in de Congolese samenleving. Ze warenjongvolwassenen in de járen vijftig en beleefden de koloniale tijd heel bewust. Hun getuigenissen worden zoektochten naar onbekende en nooit eerder gebundelde herinneringen: het leven met en zonder de Belgen, het geweld en de fysieke terreur, de groeiende puinhoop, de kapotgeslagen hoop...

Peter Verlinden ontdekt nieuwe verhalen en schrijft een boeiend en open verslag over het ware leven in Belgisch-Congo en de explosieve gebeurtenissen bij de ineenstorting van het koloniale bewind. Hij brengt voor het eerst de ‘vergeten’ verhalen van de Congolezen zelf. Een uniek tijdsdocument.

Peter Verlinden is journalist voor de vRT-nieuwsdienst, gespecialiseerd in het Gebied van de Grote Meren in Centraal-Afrika. Al meer dan tien jaar verzorgt hij de verslaggeving uit die regio voor Het Journaal, Terzake en geregeld ook voor Koppen en Panorama. Hij volgde onder meer het Rwanda-proces en de Lumumbacommissie. Bij Davidsfonds/Leuven verscheen van hem Weg uit Congo. Het drama van de kolonialen en Het verloren paradijs. Kind in Congo.