Eindelijk een standaardwerk over het Geheim Leger.

Reeds meer dan veertig jaar zijn voorbij sedert enkele kleine groepen onverschrokken patriotten de basis vormden van een Belgische Weerstand tegen de Wehrmacht die toen onoverwinnelijk werd geacht. In augustus 1940 reeds groeiden, schier gelijktijdig, het Belgisch Legioen van kapitein-comman-Charles Claser en het gereconstrueerde Belgisch Leger van reserve-kolonel SBH Robert Lentz. De fusie van deze twee organisaties gebeurde in juli 1941 onder de naam Belgisch Legioen.

Kolonel SBH Jules Bastin, opvolger van Claser, maakte er in december 1942 het Leger van België van. Onder de bevelvoering van generaal Jules Pire zal dit Leger van België, verspreid over heel het land, op 1 juni 1944 officieel en definitief Geheim Leger genoemd worden.

Het Geheim Leger werkte volgens de richtlijnen van de Belgische regering in Londen. Eén van die richtlijnen heette «Paard Van Troje» en bezorgde hqt Geheim Leger in augustus 1943 een militair statuut dat het van de andere Verzetsorganisaties onderscheidt.

De sabotagedaden die het Geheim Leger eind 1943 pleegde met het oog op de landing van de geallieerden werden nog talrijker na 6 juni 1944.
De gewapende onverpoosde prikoperaties en de guerilla begin september 1944, de acties om verwoestingen en vernielingen te vermijden en te voorkomen waren een kostbare en efficiënte steun voor de militaire operaties bij de bevrijding van België. Om dit te realiseren heeft de organisatie heel wat wederwaardigheden gekend en zijn in de loop der jaren, onder de slagen van de veiligheidsdiensten van de nazi's of, later, tijdens gevechten met open vizier tegen de vijand, duizenden leden van het Geheim Leger omgekomen.

Hun hoogste offer mag niet worden vergeten. Daarom was het ook de hoogste tijd om over dit Geheim Leger een waarheidsgetrouwe en omstandige kroniek te schrijven.