boeken. gelezen. goedgekeurd.
Welkom bij Bibliomania, de online specialist in tweedehands boeken
FR  •  NL
Winkelmand
0
Torhout : De geschieenis van een stad
Gebonden / 268 bladzijden / uitgave 2000
taal (talen) : nederlands
uitgever : deBeer
afmetingen : 318 (h) x 250 (b) x 25 (dk) mm
gewicht : 1830 gram
Dit boek is
momenteel niet
beschikbaar bij
Bibliomania
Eén van mijn oudste herinneringen gaat terug naar de hand van mijn grootvader Achiel Beel. Het was een grote, krachtige, maar verweerde hand die me meenam langs de straat, langsheen kerk en kerkhof, over kleine wegeltjes naar het water... Hij vertelde dan ook een beetje, niet te veel want hij was nooit gul met woorden. Wat weet ik ook niet meer. maar toch. dat vertellen is me bijgebleven.

Hij had tijdens zijn leven voor verschillende 'meesters' gewerkt, in alle mogelijke hoedanigheden en situaties, en had het niet altijd onder de markt gehad. Hij was ook een beetje eigenzinnig, niet te veel. maar toch... Ook hij heeft Torhout gekend, zij het later in zijn leven. Een rare stad vond hij. hij verstond er soms niet veel van. Geen fabrieken voor de mensen, al dat land. die soort koppige vasthoudendheid waar ze een patent dachten op te hebben. Toch denk ik dat hij graag in de stad woonde en de mensen kende.

Herinneringen zoals mijn herinneringen zijn natuurlijk altijd persoonlijke zaken, iedereen heeft er karrenvrachten van. De geschiedenis van een stad is al minder persoonlijk. Je hebt de bronnen, archeologische overblijfselen, geschreven bronnen, verhalen en andere mondelinge overleveringen waar een historicus mee bezig is of kan zijn. respectvol wil behandelen en uiteindelijk er ook afhankelijk van is. Uiteindelijk kom je ook weer terecht bij die kleine persoonlijke herinneringen: ze zijn de ware bouwstenen van een totaalgeschiedenis.

Het beschrijven van een geschiedenis is dan een beetje als een wandeling. Je bent afhankelijk van wat er aanwezig is rondje, maar er kan veel ruimte zijn. soms heel veel. om rondje te kijken en een eigen verhaal neer te pennen. Meestal moetje die ruimte zelf zoeken, als je tenminste wil kijken. Alles wat je even vastneemt. hoe oud of intrigerend ook. moetje ook onmiddellijk weer loslaten. Bij elke stap dreig je er weer voorbij te gaan. dreig je het gevoel weer even kwijt te raken. Toch is er veel passie mee gemoeid, gedrevenheid ook. zelfs een beetje verslaving. Even wegdromen in de oude straten, meedenken met de oude mensen, zonder de achtergronden te vergeten of te verwaarlozen. Ook dat is vergelijkbaar met wandelen, het even toeschouwer zijn. het gadeslaan, het verwoorden van die leefomgeving.

Daarbij speelt het woord nederigheid mee: je bent en blijft maar toeschouwer. Een geschiedenis bezitten doe je nooit, misschien maar goed ook.

Dankwoorden horen in een voorwoord thuis. Er zijn veel mensen die ik moet bedanken, heel veel mensen, voor een paar woorden, een foto. een tekst, een verwijzing, een bemoediging. Een stadsmonografie maak je nooit alleen, dat is duidelijk. Een lijst van bedankingen hebben we achteraan opgenomen, wegens zoveel mensen, maar toch wil ik eenieder van harte danken. Omdat alle woorden ook hun woorden zijn. Omdat alle foto's en prenten ook hun geschiedenis tonen.

Toch hoort één dankwoord op deze plaats. Onze eerste kennismaking met Johan Debeer en later ook met Eric Pecceu. zon decennium geleden, draaide rond een vorig werk van Torhout. Met de realisatie van dit werk is een cirkel van dromen en praten, lachen en werken rond. Zeldzaam zijn dit soort mensen: al mijn appreciatie voor het werk en de gedrevenheid komt hun toe.

Dit boek is opgedragen aan Wim Mestdagh en Raymonda Beel. Omdat ik hen speciaal wil bedanken. Absoluut. Met deze.
gelijkaardige artikelen zoeken per categorie
gelijkaardige artikelen zoeken per onderwerp: