Vijftien km van de Limburgse hoofdstad, op de baan Hasselt-Beringen wordt de toerist-natuurvriend plots aangegrepen door het hem omringende landschap dat over meer dan een kilometer de baan begrenst. De rijke verscheidenheid van de fauna, met eeuwenoude eiken en beuken, met stoere dennen en zilveren berken, ’n kleurengamma van groen en geel, boeit elke natuurliefhebber. Midden in deze prachtige omgeving dromen spiegelgladde vijvers waarin zich de oude Kluisberg spiegelt. Elke bezoeker krijgt in zich een zekere voldoening van natuurgenieten en de zuivere dennenlucht is op zichzelf een geneesmiddel voor geest en lichaam. Als de bezoeker de E39 oversteekt en rechts de richting van het centrum inslaat ziet hij naast de weg overal nieuwe huizen met nieuwe mensen. Het innige dorpsleven van weleer ging teloor. Ouderen hebben heimwee naar hun geboortedorp dat niet meer bestaat.

We hadden het geluk de „schatten” van vroeger te kunnen verzamelen. Het Zolders patrimonium zal weldra te bezichtigen zijn in de oude pastorie die volledig ingericht wordt als museum. Zo blijven de relieken van het dorpsleven uit vervlogen tijden voor het nageslacht bewaard. De geschiedenis van onze gemeente staat opgetekend in een dorpsmonografie die enkele járen geleden werd uitgegeven. Wij dokteren op dit ogenblik aan een verbeterde uitgave die in de loop van 1972 zal verschijnen. We ontlenen uit deze uitgave enkele details:

Rond het jaar 1000 begint de geschiedenis van het graafschap Loon. Het is aan deze geschiedenis dat we de voornaamste feiten aangaande onze gemeente hebben ontleend. Zolder ligt in het Kempenland dat toentertijd één van de drie landstreken van het graafschap vormde. De abdijen van Averbode en van Herckenrode hadden hier in onze streken zeer veel invloed gekregen dankzij de graven van Loon. Ze zijn ook eeuwenlang concurrenten geweest om zich bepaalde voordelen en voorrechten toe te eigenen, vooral wat betrof het bezit van gronden. De graaf bedeelde de abdij van Averbode in 1304 met [...]