boeken. gelezen. goedgekeurd.
Welkom bij Bibliomania, de online specialist in tweedehands boeken
FR  •  NL
Winkelmand
0
Het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal
Hardcover / 224 bladzijden / uitgave 2000
taal (talen) : nederlands
ISBN : 2804604497
EAN : 9782804604493
afmetingen : 303 (h) x 248 (b) x 19 (dk) mm
gewicht : 1465 gram
Dit boek is
momenteel niet
beschikbaar bij
Bibliomania
Olivier Blunder is een sympathieke en weldoorvoede stripfiguur, een echte praatvaar. Hij heeft zelfs ooit het woord gericht tot een lege zaal. In deze ultieme gag uit het album Het Museum van Olivier Blunder, dat verscheen in 1996, houdt deze beroemde en spraakzame figuur een conferentie waarvan het thema, “De strip: kleinkunst of kunst?”, te lezen staat op een affiche die aan een van de muren van de zaal hangt.

Het verhaal levert ons niet de argumenten pro of contra die door de bolwangige spreker worden uiteengezet, maar het komt ons voor dat Dexia Bank hierop gedeeltelijk een antwoord heeft gebracht toen het besloot om mee te werken aan het initiatief van Charles Dierick, mededirecteur van het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal.

Sinds 1965 koestert onze bank heel wat belangstelling voor de geschiedenis en de ontwikkeling van de beeldende kunsten in België. Het dynamisme dat ons cultureel beleid sindsdien kenmerkt en het succes dat onze activiteiten bij het publiek oogsten, zijn bekend, maar zijn stripverhalen wel kunst? Voor de bewonderaars ongetwijfeld, omdat ze stripologie als de negende kunst beschouwen. Ligt dat echter wel zo eenvoudig? Zijn striptekenaars kunstenaars? Van schilders en beeldhouwers weet men dat ze zich ooit wel eens aan een tekening hebben gewaagd, al was het maar voor een schets of een ontwerp. Voor sommigen onder hen, zoals Félicien Rops of James Ensor, bleek het zelfs een zeer belangrijk aspect van hun talent te zijn. Zijn de belangstelling en gehechtheid die wij voor striptekenaars laten blijken even groot als onze bewondering en passie voor schilders en beeldhouwers?

Tussen beide expressievormen bestaan er hoe dan ook raakpunten. Het stripverhaal regisseert het scenario van de romanschrijver dankzij de realistische of surrealistische stijl van de tekenaar. Recente stromingen, waaronder het conceptuele stripverhaal, dat François Schuiten na aan het hart ligt, hebben tekst en tekening van elkaar willen losmaken en het verhaal naar de achtergrond willen verwijzen door de klemtoon op het grafische te leggen. Door deze breuk met alle diepgewortelde opvattingen [...]
andere publicaties door Charles Dierick
gelijkaardige artikelen zoeken per categorie
gelijkaardige artikelen zoeken per onderwerp: