De archeologie heeft als doel de materiële sporen van de activiteiten van menselijke samenlevingen te bestuderen. Heel veel andere wetenschappelijke disciplines worden vandaag betrokken bij de archeologie om deze opdracht tot een goed einde te brengen.

Lange tijd is de archeologie uitsluitend de bezorgdheid geweest van enkele geleerden en wetenschappers, maar tegenwoordig is dat niet meer het geval. De toenemende belangstelling van de burger voor het erfgoed in het algemeen geldt ook voor dit alleroudste erfgoed, dat dikwijls niet meer omvat dan enkele intrigerende en fascinerende sporen of overblijfselen.

Maar het begrip archeologisch erfgoed is niet beperkt tot het erfgoed dat onder de grond verborgen zit. Het heeft ook betrekking op wat zich boven de grond bevindt, op gebouwen uit alle perioden die oude kernen bevatten, op de studie van de veranderingen die een landschap in de loop der tijd ondergaat, op sporen van industriële activiteiten waarvan sommige - die dikwijls nog niet eens zo oud zijn - al verdwenen zijn.

Archeologische sites groeien soms uit tot echte beschermde historische monumenten, maar het gebeurt evenzeer dat opmerkelijke constructies gedegradeerd worden tot gewone archeologische voorwerpen.

De studie, het bewaren en de waardering van archeologische sites, die bakens zijn van onze geschiedenis, zijn vandaag een gewestelijke opdracht.

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft, ondanks zijn bijna volledige verstedelijking, het geluk te beschikken over enkele sites die getuigen van zijn historische ontwikkeling vanaf de prehistorie tot aan de Industriële Revolutie en zelfs later.