Deze inleiding tot het familiaal vermogensrecht is op de eerste plaats een handleiding bij de colleges familiaal vermogensrecht die ik in de tweede en derde licentie rechten aan de K.U.Leuven doceer. Dit betekent dat het accent wordt gelegd op de hoofdlijnen van het vakgebied, dit handboek de student inzicht wil verschaffen in de algemene beginselen van de materie en niet elk onderwerp exhaustief wordt behandeld. Er werd dan ook geopteerd voor een eenvoudige structuur. Na een inleiding, wordt in het eerste deel het huwelijksvermogensrecht en in een tweede deel het samenwoningsrecht besproken. Het leerstuk van de schenkingen, dat eigenlijk tot de overeenkomsten behoort, wordt losgekoppeld van de testamenten en in een derde deel behandeld. In het vierde deel komt het erfrecht met inbegrip van de testamenten aan bod. In het vijfde deel worden de familiale schikkingen gegroepeerd, waarbij zowel aan de familiaalvermo-gensrechtelijke als aan de vennootschapsrechtelijke technieken aandacht wordt besteed.

Toch wil het werk meer zijn dan een handleiding voor de student en worden een aantal materies die van bijzonder belang zijn voor de gerechtelijke ofvoor de notariële praktijk, grondiger uitgewerkt.

Gelet op de omvang van de materie werden de historische en sociologische beschouwingen uiterst beperkt gehouden. Gelet op de grote techniciteit van de materie wordt de rechtsvergelijking uitzonderlijk en uitsluitend functioneel of contrastief toegepast.

De materie werd bijgehouden tot i oktober 2001. Later verschenen bronnen konden slechts sporadisch worden verwerkt.

Dit werk kon alleen tot stand komen dankzij de inzet van mijn mede-auteurs Bart Van Der Meersch en Koen Vanwinckelen en de vele medewerkers die in de loop der járen materiaal verzamelden, teksten bewerkten en drukproeven corrigeerden. Ik dank daarom mijn medewerkers en oud-medewerkers Frederic Convent, Sonja Deboes, Johan Du Mongh, Nathalie Labeeuw, Ann Maelfait en Evi Torfs. Ik dank ook mijn secretaresse mevrouw Gina Vranckx voor de administratieve ondersteuning.

Professor Charles Sluyts en mijn medewerker de heer Sven Mosselmans, thans referendaris aan het Hof van Cassatie, ben ik veel verschuldigd omdat ze meerdere teksten hebben willen lezen en van hun kritische opmerkingen hebben willen voorzien. Ik wil ook professor Dirk Van den Auweele en mevrouw Hilde Lens van Universitaire Pers Leuven bedanken voor de vlotte samenwerking.

Dit boek zou nooit het licht hebben gezien zonder hetgeen ik van mijn leermeesters professor Roger Dillemans en wijlen professor lohan Pauwels heb geleerd. Aan hen is het werk opgedragen.