Laurent Busine over Wallonië? Dat wordt iets over sociale geschiedenis en hedendaagse kunst, denk je: de man is niet voor niets directeur van het Musée des Arts Contemporains in Le Grand-Homu, een complex dat ooit een kolenmijn annex sociale woningen was. Dan ken je Busine niet! Hij is in de eerste plaats iemand die wil verrast worden; voor de hand liggende keuzes vindt hij beperkend. Dus werd het oude kunst: geklede en naakte gisants, wierookvaten en heiligenlevens, kundig verdeeld over een basilicaal grondplan. Verwacht je niet aan een chronologische ordening van de buit van Busines zoektocht waarvoor zelfs de best verborgen kerkschatten niet veilig waren. Ook niet aan een overkoepelend thema, tenzij... tenzij de emotionele kracht van het humanisme dat tussen de twaalfde en de zestiende eeuw ontluikt in de sensuele vleeskleur van de albasten beelden van Jacques Du Broeucq, in de verstilde vreugde van de goddelijke miniatuurtjes van edelsmid Hugo van Oignies en in de Beau Dieu van Hoei die na eeuwen hiëratische kunst zijn smart teder laat neerdalen over de tot individu geworden gelovige. Maar ook daar gaat het uiteindelijk niet om. Wel om het verhaal dat de werken vertellen door de doordachte manier waarop ze zijn geschikt. Het verhaal van Laurent Busine? Dat van u die onweerstaanbaar of onverwacht naar hier wordt gelokt? In elk geval de waarachtige en waarschijnlijke verhalen van de bewoners van dit verbeeldingrijke Wallonië, die zich de wereld toe-eigenen om ze bewoonbaar te maken en precies zo deze plek zijn eigenheid verlenen. Toen de mensen uit het Luikse een nieuwe identiteit gaven aan Sint-Sebastianus en hem een mijter op het hoofd zetten, deden ze ten slotte niets anders dan zich die heilige toe-eigenen. En dat deden ze toch maar om zich daarna met hun meest existentiële vragen tot hem te richten. Tijdloze zieleroerselen waarin Laurent Busine een hedendaags tegenwicht zoekt. In Dat verrassende land net zo goed als eender waar ter wereld stelt de mens immers steeds dezelfde vragen, gisteren zowel als vandaag en morgen. En de kunst heeft het lef daarop een antwoord te willen bieden.